Nie było fajerwerków (choć trochę tam wybuchło), nie było odnalezienia dowodu potwierdzającego rewelacje Muldera. Byli kosmici, był wielki rządowy (światowy) spisek. Oczywiście wspomnieli o zamachach z 11 września. Był Fox Mulder, który biegał podniecony, bo domyślił się jak było na prawdę i była wreszcie ona - do bólu spokojna Dana Scully. I właśnie na to czekałem. Oglądając ten odcinek, czułem się dokładnie tak samo jak przed laty, kiedy o 21.40 włączałem dwójkę i oglądałem stare, dobre, totalnie pokręcone "Z archiwum X".
Nowe odcinki nie miały być mocnym uderzeniem, miały być po prostu doskonale znanym serialem, za którym tęskniliśmy. I właśnie to się udało jego twórcom. Czy serial przyciągnie młodych widzów przed telewizory? Raczej nie, tych sześć odcinków to prezent dla nas - "trzydziestoparoletniego wapna". Młodsze pokolenie raczej go nie zrozumie i wcale nie musi. Kiedy dzisiaj w pracy razem z kolegą podniecaliśmy się nowymi odcinkami, usłyszeliśmy pytanie koleżanki (studentki, której zlecamy najczarniejszą robotę): "Ale o czym jest to archiwum X?" Kiedy zasiadaliśmy przed telewizorami w oczekiwaniu na kosmitów, jej pokolenie siedziało w pieluchach. Ich ominął szał na latające spodki, oni mieli swoje telewizyjne fascynacje. Mulder i Scully należą do nas :)
Mam nadzieję, że pozostałe pięć odcinków będzie utrzymane w tym szalonym spiskowym klimacie, a kolejne już nie powstaną. Chyba, że za 15 lat. Przed laty ciągnięcie serialu w nieskończoność bardzo źle się dla niego skończyło i potrzebny był tak długi odpoczynek. Teraz znów czujemy się jak te dzieciaki z lat dziewięćdziesiątych i lepiej, żeby po tym prezencie pozostał nam mały niedosyt. A pościg za kosmitami niech trwa w naszych wspomnieniach.